Zelluf doen
- Details
- Gepubliceerd: dinsdag 03 juni 2008 22:55
“Zelluf doen” gaat over autonomie en is dus van wezenlijk
belang voor de rest van Dylans leven en hoe zich dat gaat ontwikkelen. Hij wil de dingen op zijn manier doen. Hij is er
erg mee aan het experimenteren, steeds hulp vragen bij werkelijk de onnozelste
dingen....
....die hij makkelijk zelf kan. En aan de andere kant mij wegsturen als ik bij de wc
kom om z’n broek vast te maken. Hij wil per sé het hele verhaal zelf doen, z’n broek los maken, onderbroek naar
beneden en vice versa, en beveelt “wég” als ik er aan kom, wel met hele
vrolijke ogen. En loopt vervolgens vol trots de kamer weer binnen om te melden
dat het hem helemaal gelukt is! Wat een kanjer, is dit datzelfde kind wat het
een paar maanden geleden nog vertikte zindelijk te worden? Het is amazing, als
ik ‘m maar laat, komt 't allemaal goed. En weer kom ik erop dat het ouderschap
allemaal om vertrouwen draait, vertrouwen dat ie op zijn moment en vooral op zijn
manier de dingen voor elkaar krijgt. En wat is het soms moeilijk om dat
vertrouwen te handhaven als je kind a-typisch is, dat wil zeggen, zich niet
volgens de boekjes ontwikkelt. Dylan is met het ene supervroeg en met het
andere superlaat, en de kunst is om dat allemaal te omarmen zoals het is, wat
mij betreft dan. Waarmee je als ouder in feite, zonder woorden, tegen je kind zegt: ik hou van je zoals je bent.